ο Ιούλιος Βέρν περπάτησε μέχρι τα αστέρια και γυρισε τον γαλαξία με ωτοστόπ...
στη γη δεν είχε λεφτά να πληρώσει τα ρούχα του...
οι θρήνοι ενός Ικάρου και τα ούφο του Πολέμου των άστρων...
Σε κάθε τόπο οι άνθρωποι αγαπούν ενα γλυκό χαμόγελο και μια ζεστή κουβέντα...
και τωρα εκεί που δεν είμαι μπορεί να βρέχει αλλα εγώ εδώ διαθέτω απαράμιλη φαντασία και φέρνω στο νού μου μπόρες και καλοκαιρινές καταιγίδες....
Είμαι οι Παρισινοί Πίνακες του Μπωντλαίρ κι η Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν...
Ομως στο ξαναλέω....εσύ,δεν είσαι και το νούμερο ένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου