Να φυσάει το αγέρι...να φυσάει...
Κι ας γευόμαστε την ντροπή..
Φίλε δε θα σταματήσουν..μη στριγγλίζεις..μη..
Να φυσάει το αγέρι..να φυσάει..
Σειρήνες του Νοέμβρη και στενά ματωμένα..
Καμιά ηλιαχτίδα και τα μάτια μου νεκρά..
Οι αγώνες,τα συνθήματα και το θλιμμένο χαμόγελό σου..
Φίλε δε θα σταματήσουν..μη στριγγλίζεις..μη...
Να φυσάει το αγέρι...να φυσάει..
Ο τρόπος που γράφεις είναι μοναδικά υπέροχος..
ΑπάντησηΔιαγραφήμου άρεσαν όλα όσα έχω διαβάσει..
Καλό σου βράδυ!!