Μεταμεσονύχτια ρέμβη,πανσέληνος μεθυσμένη..
Μυνήματα από ένα σύμπαν μικροσκοπικό που δε θυμάμαι πιά,αστρόπλοια γαντζωμένα στις άκρες των ματιών μου..
Έρχομαι..έρχομαι κοντά σου..
Εγώ κι εσύ..ζαλισμένοι εραστές με κορμιά ηφαίστεια,κάτω από πύρινα δαχτυλίδια Αυγουστιάτικου ουρανού..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου