Παμπάλαια αγάλματα σαλεύουν ύποπτα πίσω απ τα κλαδιά των μοναχικών δέντρων,φύλλα νεκρά στα πλακόστρωτα,κιτρινισμένα,δε πρόλαβαν ποτέ να διηγηθούν την πτώση τους..
Ο άνεμος φυσάει απαλά,παρασέρνει ένα ερωτικό ποίημα που γράφτηκε ξημερώματα απ το χέρι ενός αυτόχειρα που δεν υπάρχει πιά..
Ο ορίζοντας ανοίγει και μια πολιτεία με χρυσά κάστρα προσγειώνεται για να υποδεχθεί τα εξόριστα παιδιά της,θα φύγουν πίσω απο τους γαλαξίες και κανείς δε θα τους δεί ποτέ ξανά..
Ένα μελαγχολικό γραμμόφωνο ερωτεύεται τη νύχτα,κεριά που σιγοκαίνε νυσταγμένα,ακούγεται η μουσική μιας άλλης εποχής..
Άγγελοι χορεύουν σιωπηλοί δίπλα απ το τζάκι,μια χλωμή οπτασία διαβάζει ένα άγνωστο βιβλίο του Άρθουρ Σόπενχαουερ,χαμογελάει μυστήρια,τα βιβλία είναι σύμπαντα για τολμηρούς ταξιδιώτες,πύλες εισόδου σε εναλλακτικές πραγματικότητες,κάποιοι δραπέτευσαν για πάντα απο εδώ και στέλνουν τις ανταποκρίσεις τους μέσα στα ιδρωμένα όνειρα παράξενων ανθρώπων..