Ο άνεμος φυσούσε απαλά μέσα στα ρούχα μας,μόνοι στην προκυμαία κοιτούσαμε τα άστρα να χαράζουν τις αέναες τροχιές τους πάνω απο τις μικρές,ανυπεράσπιστες ζωές μας..
Σιγοτραγουδούσε η Μαρλέν κι εγώ πέθαινα πάνω στα χείλη της,η νύχτα έκλεβε κάτι απ τα νιάτα μας,ζεστή,με μυρωδιές καλοκαιριού,μεθούσε τις καρδιές μας..
Σιγοτραγουδούσε η Μαρλέν,σαν θλιμμένο αηδόνι κι εγώ ο τρελός πολύ την αγαπούσα..