Προσπάθησα να περιγράψω εκείνη την αβάσταχτη ελαφρότητα που παραμονεύει μέσα σε στιγμές φευγαλέες,μια γλυκιά ζάλη που κυριεύει την καρδιά,εικόνες που σαρώνουν ακαριαία όλες τις αισθήσεις...
Μια περίτεχνη λεπτομέρεια μέσα σ' ένα βιολετί ηλιοβασίλεμα,το ξαφνικό χάδι ενός περαστικού ανέμου,το ανεπαίσθητο φτερούγισμα μιας νυχτοπεταλούδας,η μελαγχολική ματιά μιας μελαχρινής κοπέλας,το περήφανο πέταγμα ενός κύκνου πάνω απ τις καλαμιές,ένα πεφταστέρι και μια ερωτική ευχή,οι σκιές πάνω στο γαλάζιο φόρεμα μιας ξύλινης κούκλας που στέκεται ακίνητη απέναντι απ το αναμμένο τζάκι,μια μουσική παράξενη σ' ενα πικραμένο δειλινό...
Απέτυχα...
Απέτυχα οικτρά...
Πώς να περιγράψεις τόσα θαύματα;
Ατέρμονες διαδρομές συναισθημάτων,καταιγισμός απο άπειρες αναμνήσεις που φέρνουν κι άλλη ζάλη,στοιχειώνουν αμετανόητα τις σκέψεις κι όλο θεριεύει ο πυρετός μες την ψυχή...
Απέτυχα...
Απέτυχα οικτρά...κι έμεινα μονάχος,σιωπηλός και νικημένος,να κοιτάζω ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα που δε μπόρεσα ποτέ να περιγράψω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου