Μετρώ χρόνια μυριάδες κι ατέρμονες εποχές που χαθήκαν μα όλο πίσω γυρνούσαν,για να φύγουν και πάλι,αδέσποτες,μέσα στα ηλιοβασιλέμματα και τις αμετανόητες παγωνιές..
Κι όμως,πουθενά δεν υπάρχω,ανύπαρκτος μες τους αιώνες,διάφανος κι αόρατος μες τους ανθρώπους,χωρίς πατρίδα,αγκαλιά κι ελπίδα,αθάνατος μα νικημένος απο μοίρα..