Μια αίσθηση δέους,η υπαρξιακή αγωνία,η ατόφια ομορφιά,είναι αυτά που έψαχνα εξερευνώντας την Λογοτεχνία..
Βρέθηκα ν'αρμενίζω μόνος σε μια απέραντη θάλασσα,χωρίς κανέναν να με βοηθήσει,κι όσο βασανιζόμουν να εντοπίσω τις πλημμυρισμένες απο έκσταση ιστορίες,τόσο πολύ χανόμουν βαθιά μέσα στα κύμματα,είχα ξεχάσει πιά κάθε πατρίδα,το μόνο που είχε σημασία ήταν το γοητευτικό ταξίδι,μακριά,στη μελαγχολία και το απερίγραπτο..