Οι νύχτες στο Άπειρο,οι νύχτες στους δρόμους χωρίς επιστροφή,ιέρεια του έρωτα,με χρυσά μαλλιά και μαύρα γυαλιά,ζωγράφιζε στις ερημιές την θλίψη..
Πάντα ήθελα μέσα της να ζήσω,να χω μονάχα λίγο απ τις στιγμές της,ένα μικρό κομμάτι απο τη μοίρα.
Χάθηκα..στο λαβύρινθο ενός καθρέφτη,σ΄ένα κρύο σπίτι που δε γνώρισε τη νιότη.
Ναυάγησα μακριά της,σ΄ένα σκοτάδι χωρίς αστερισμούς,με 83 φλεγόμενα καράβια,με 83 και μια επιθυμίες..