Στη θάλασσα να στείλης τους στίχους μου άνεμε περαστικέ,να πλανέψουν θαυμάσια τις μικρές γοργόνες..
Στα πυκνά δάση και σε νυχτερινά λιβάδια,εκεί που οι αμαρτωλές νεράιδες χορεύουν πρόστυχα κάτω απ την κρύα ανάσα της Σελήνης..
Δε θέλω στις πόλεις άνεμε!
Όχι στους ανθρώπους!
Στα αστέρια να ψιθυρίσεις τα λόγια μου και σε σεργιάνηδες κομήτες...εκεί χαρίζω μ΄αναστεναγμούς τα όνειρα της καρδιάς μου..