Ξένος.

Το μάτι του ταξίδευε ανέμελα πάνω στα κατάμαυρα φτερά ενός βαλσαμωμένου κορμοράνου. Βολεμένος στην μεταξωτή πολυθρόνα,έστριβε απαλά στο δάχτυλό του το μεγάλο κόκκινο δαχτυλίδι και οι φλόγες απ το αναμμένο τζάκι ζωγράφιζαν καλίγραμμες σκιές στους τοίχους.
Συνήθιζε να μη κοιμάται τα βράδια και χαμογελούσε περίεργα όταν έβλεπε το πέπλο της αυγής να σκεπάζει στοργικά τα νυσταγμένα αστέρια..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου