Είχε κουραστεί απ τη ζωή του..
Ξένος στον κόσμο κι ανίκανος να συμβιβαστεί,πάσχιζε να φτάσει το άφταστο..
Άνοιγε τα φτερά του κι ο νούς δραπέτευε μακριά..σε αιθέρια βασίλεια και γειτονιές στα σύννεφα κρυμένες,σε στολισμένες εξοχές χρόνων αλλοτινών και τοπία παραμυθένια,πάνω απ τις γκρίζες πόλεις των ΄΄σκλάβων΄΄ που φυτοζωούν,κομήτες τα όνειρά του αστράφταν στα πέρατα της οικουμένης..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου