Στο μαύρο του ουρανού,τα μυστήρια ταξιδεύουν,η θλίψη της ζωής που ολοένα μας στοιχειώνει,άνθρωποι που ονειρεύτηκαν τις Άλλες Χώρες,μέσα στο έναστρο ημίφως οι καρδιές μας φτερωτές δραπετεύουν..
Οι δρόμοι είναι δικοί μας..απέραντοι ορίζοντες και στιγμές συγκινητικές,γεμάτες χτυποκάρδια..
Μια μικρή ριπή του ανέμου,βιολετί σούρουπο με ανθισμένες γαρδένιες... και το ταξίδι αρχίζει..